υαινοδοντίδες

(Hyaenodontidae). Οικογένεια σαρκοβόρων θηλαστικών, από την κατηγορία των ψευδοκριοδόντων, που έζησε κατά το παλαιογενές της τριτογενούς διάπλασης στην Ευρώπη και βόρεια Αμερική. Τα ζώα της οικογένειας αυτής είχαν μακρουλό και χοντροκομμένο κεφάλι, με κυρτό μετωπικό. Τα πόδια τους είχαν νύχια γαμψά και δισχιδή. Το μέγεθος των ζώων αυτών κυμαινόταν μεταξύ εκείνου της αλεπούς και εκείνου του λύκου και, μάλιστα, ορισμένα είδη τους έφταναν και στο μέγεθος της τίγρης. Στην οικογένεια αυτή υπάγονται τα είδη των προβιβερρινών και των υαινοδοντιδών.

* * *

οι, Ν

(παλαιοντ.) μία από τις δύο οικογένειες σαρκοφάγων θηλαστικών τής τάξης κρεόδοντα που έχουν εκλείψει και τών οποίων λείψανα ανακαλύφθηκαν σε αποθέσεις τού ανώτερου κρητιδικού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hyaenodontidae < hyaenodon (βλ. υαινόδους)].